05 Feb Medische drama Code Black, de nieuwe ER?
Code Black is een nieuwe medische dramaserie die sinds een paar weken wordt uitgezonden op NET5. Ik keek mee met de Amerikaanse afleveringen en raakte verslaafd. Na ER, House MD, Grey’s Anatomy was ik in eerste instantie niet op zoek naar weer een nieuwe dramaserie met medische mooimensen die superslim allerlei obscure zaken oplossen terwijl iedereen het met iedereen doet in de kleedkamer. Ietswat sceptisch begon ik dus aan de pilot, maar al snel vond ik dat de redelijk onbekende creator Michael Seitzman er geen spin-off van ER van had gemaakt.
De premisse: LA County hospital heeft een van de drukst bezochte Eerste Hulp afdelingen in de wereld. Het team van doctors en verpleegkundige staan te boek als medische topsporters die soms elk meer dan 100 patienten per dag helpen. Code Black betekent in LA County hospital dat de Eerste Hulp zo overvol zit dat er eigenlijk geen patienten meer bij kunnen. Deze uitzonderlijke situatie doet zich in ziekenhuizen over de wereld een paar keer per jaar voor, maar in LA County Hospital zo’n 450 keer per jaar. Logisch dat de dokters in dit bestaande ziekenhuis zich topsporters voelen. Met dit gegeven is in 2013 een prijswinnende documentaire van Ryan McGarry gemaakt. Michael Seitzman heeft het bovenstaande dus nu tot een dramaserie verwerkt en in mijn ogen met wisselend succes.
De cast wordt eigenlijk gedragen door oude rot Luis Guzmán als hoofdverpleegkundige, die door de mooimensen in de serie ‘Momma’ wordt genoemd. Hij zorgt in de cast voor een balans tussen de veel te mooie dokters en brengt bovendien zijn acteerervaring mee. Ook de rol van Dr. Leanne Rorish, de resident en dus baas van de attendings, gespeeld door Marcia Gay Harden, zorgen voor wat diepgang. De andere castleden zijn niet alleen prettig om te bekijken maar ook wel een beetje gepikt van andere drama’s en daarom wat type-matig. De goede lieve, ietswat dikkere attending die nog onzeker is maar zich niet bewust is van zijn talent. De mysterieuze armenluisjongen die niet kan geloven dat hij zijn eigen slechte jeugd is ontvlucht en zijn problemen soms afreageert op patiënten, de wat oudere blondine die vanwege een familiedrama toch maar dokter is geworden, de Indiase tengere attendingdie wat te beleefd en fragiel is en ga zo maar verder. Ik herken in deze rollen allemaal doubleurs van ER, Grey’s of House MD. Maargoed, dat is hoe (Amerikaanse) drama werkt, dus dat neem je voor lief.
De sets zijn goed gemaakt, natuurgetrouw, want ik heb de documentaire gezien en het vakmanschap van het camerateam en editors is gewoon prima. Al zijn de verhaallijnen soms wat repetitief of gekloonde narretieven van eerder genoemde series, voor een 45 minuten of 60 minuten met reclame onderuitgezakt een serie kijken, met wat leven en dood, bloed en gore, en soms een vleugje sex is nooit weg. Bij gebrek aan House MD, ER en het nu wel erg gezapig geworden Grey’s een welkome aanvulling van mijn wekelijkse series en wellicht u dinsdagavond.
No Comments